Het verhaal van Conrad

Eerst denk je, “maar even op vakantie en dan er weer tegenaan” . Dat was wat cliënt schreef.  Ja, dacht ik, deze hoor ik zo vaak (en herken ik ook).

En dan volgt zijn verhaal van moed om- ondanks eerste aarzeling- met zichzelf aan de slag te gaan.

Het toont voor mij vooral de kracht van coaching.  Het getuigd van moed en gezonde levenshouding om hulp in te schakelen. Conrad zal heus nog wel tegen uitdagingen aanlopen, maar hij is in actie en heeft  de goede richting te pakken!

Het verhaal van Conrad:

Sloten, 25 februari 2019

En toen was het moment daar, dat het niet meer ging. Achteraf zat het er al maanden, misschien wel jaren al aan te komen. Maar ja, als je niet weet wat de signalen zijn of deze negeert en denkt dat het altijd anderen overkomt, dan komt het moment vanzelf. Eerst denk je, “maar even op vakantie en dan er weer tegenaan”. Dat viel tegen. Langzaam kwam het besef dat je op bent, maar dat je eigenlijk ook niet weet waar dat door komt.

Dus ben ik maar op zoek gegaan naar hulp. Zo kwam ik bij Hilde van ICAS terecht. Om te praten over mijn werksituatie als zelfstandige. Na het eerste gesprek was ik er eigenlijk wel klaar mee. Een beetje boos, teleurgesteld en gefrustreerd over het gesprek kan ik me herinneren. Ik moest maar even nadenken over wat ik vroeger leuk vond en waar ik meende goed in te zijn en wat mijn omgeving van mij vond. Gekke vragen dacht ik, want mijn situatie lag natuurlijk niet aan mijzelf, maar vooral aan mijn omgeving die teveel van mij vroeg. Daar moest het toch vooral overgaan. Dat ik daar zelf een belangrijke rol in had werd mij door die vragen en opmerkingen wel vrij snel duidelijk.

Nadat de eerste frustratie over het eerste gesprek wat was geluwd, begon ik hierover na te denken. Vervolgens ben ik dingen gaan opschrijven op basis van een aantal opdrachtjes die ik van Hilde meekreeg. Achteraf werden er door Hilde op subtiele manier vragen gesteld over wat ik graag zou willen, wat ik goed kan en waar ik energie van krijg. En dat was confronterend, want mijn zelfbeeld strookte niet helemaal, of helemaal niet, meer met de werkelijkheid. Hilde liet me op een standvastige, prikkelende en heldere manier nadenken over mezelf en waarom de accu waarschijnlijk leeg was. Maar ook de confrontatie over hoe ik mezelf zag, of beter gezegd wat mijn omgeving van mij verwacht, en hoe ik eigenlijk in elkaar zit, was een eye opener. Vervolgens wist Hilde dit weer te koppelen aan wat je vooral in je werk aan het doen bent en dat die onderdelen, waar je ook nog goed in bent, misschien niet goed bij jou passen. In ieder geval niet overheersend moeten zijn in je dagelijks werk. Met als resultaat dat je inziet dat je, al jaren, veel energie geeft in je werk, maar er weinig voor terug krijgt. Maar ook dat je uitgangspunten over wat belangrijk voor je is in de loop der jaren veranderen. Kortom een prima periode van zelfreflectie op gang gebracht door Hilde.

Met bovenstaande inzicht ben ik mijn werk anders gaan organiseren en inrichten, waarbij ik me meer richt op datgene waar ikzelf ook echt energie van krijg. Maar in ieder geval voor een betere balans zorg, wat weer goed is voor mijzelf, mijn omgeving en mijn opdrachtgevers. Met dank aan Hilde die me hierbij op het goede spoor heeft gezet.

Groet,

Conrad

Dank je wel, Conrad, voor je reflectie en dat ik een stuk met je mee mocht reizen.